Zwrot kosztów świadczeń
Zwrot kosztów transgranicznej opieki zdrowotnej realizowany jest na zasadach oraz zgodnie z warunkami określonymi w przepisach ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2022 r., poz. 2561 ze zm.), zwanej dalej ustawą o świadczeniach opieki zdrowotnej. Świadczeniobiorca jest uprawniony do otrzymania zwrotu kosztów poniesionych za świadczenia opieki zdrowotnej udzielone na terenie innego niż Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego, będące świadczeniami gwarantowanymi.
WYŁĄCZENIA
Zgodnie z art. 42b ust. 2 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej zwrotowi kosztów nie podlegają świadczenia opieki zdrowotnej z zakresu:
1) obowiązkowych szczepień ochronnych;
2) opieki długoterminowej, jeżeli jej celem jest wspieranie osób potrzebujących pomocy w zakresie wykonywania rutynowych czynności życia codziennego;
3) przydziału i dostępu do narządów przeznaczonych do przeszczepów, obejmujących czynności, o których mowa w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 1 lipca 2005 r. o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów (Dz. U. z 2020 r. poz. 2134).
Należy pamiętać, iż w przypadku niektórych świadczeń opieki zdrowotnej możliwość uzyskania zwrotu kosztów warunkowana jest również koniecznością uzyskania przed skorzystaniem z tych świadczeń uprzedniej zgody Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia. Wykaz świadczeń opieki zdrowotnej wymagających uzyskania uprzedniej zgody określi Minister Zdrowia.
Wykaz świadczeń w przypadku, których zwrot kosztów wymaga uprzedniej zgody Prezesa NFZ
Warunkiem otrzymania zwrotu kosztów jest uzyskanie przez świadczeniobiorcę, przed skorzystaniem ze świadczenia opieki zdrowotnej podlegającego zwrotowi kosztów:
Obowiązek uzyskania uprzedniej zgody na świadczenia opieki zdrowotnej objęte wykazem, o którym mowa w art. 42 e ust.1 dotyczy świadczeń udzielonych od dnia 15 listopada 2014 r., tj. od dnia wejścia w życie przepisów ustawy implementującej postanowienia dyrektywy PE i Rady nr 2011/24/UE ws. stosowania praw pacjentów w transgranicznej opiece zdrowotnej.
Skierowanie lub zlecenie na przejazd środkami transportu sanitarnego może być wystawione również przez lekarza wykonującego zawód w innym niż Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego.
W przypadku leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego lub wyrobów medycznych (zawartych w danym wskazaniu w wykazie, o którym mowa w art. 37 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 523), zwanej dalej ustawą o refundacji, w zakresie dotyczącym leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego lub wyrobów medycznych, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, lub mających w tym wykazie swój odpowiednik refundowany w dany wskazaniu, w rozumieniu art. 2 pkt 13 ustawy o refundacji) wymagane są:
Zwrotem objęte są również koszty leków, wyrobów medycznych i środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego w przypadku recept lub zleceń wystawionych na terenie innego państwa członkowskiego UE lub EOG a zrealizowanych z pełną odpłatnością na terenie Polski, o ile są one finansowane na terenie Polski przez Narodowy Fundusz Zdrowia.
W przypadku programów lekowych i zdrowotnych warunkiem otrzymania zwrotu kosztów jest odpowiednio: