Dla pacjenta

Leczenie szpitalne

Ubezpieczony ma prawo do leczenia szpitalnego w każdym szpitalu Polsce, który podpisał umowę z Narodowym Funduszem Zdrowia. Wprowadzenie NFZ likwiduje konieczność posiadania promesy.

Skierowanie do szpitala wystawia lekarz pierwszego kontaktu lub specjalista działający na podstawie kontraktu z NFZ, a także lekarz przyjmujący w gabinecie prywatnym, jeżeli cel leczenia nie może być osiągnięty przez leczenie ambulatoryjne. Do skierowania lekarz kierujący (rodzinny, specjalista) dołącza wyniki badań, które uzasadniają wstępne rozpoznanie i skierowanie pacjenta na leczenie szpitalne.

Bez skierowania szpital udzieli świadczeń w razie:

• wypadków,
• zatruć,
• urazów,
• porodu,
• stanów zagrożenia życia lub nagłego pogorszenia zdrowia.

Skierowanie na leczenie szpitalne, zachowuje swoją ważność do czasu ustalenia terminu przyjęcia pacjenta. O przyjęciu do szpitala decyduje lekarz Izby Przyjęć. Jeśli zabraknie miejsc lub szpital nie jest odpowiednio wyposażony, lekarz Izby Przyjęć musi zapewnić niezbędną pomoc.

W trakcie pobytu w szpitalu, za zabiegi umieszczone w katalogu świadczeń szpitalnych, tj. operacje, badania i lekarstwa potrzebne w procesie leczenia płaci NFZ. NFZ opłaca również wszelkie inne koszta związane z hospitalizacją – wyżywienie, zakwaterowanie, opiekę pielęgniarską itd. Pacjent nie może również ponosić kosztów transportu sanitarnego wynikającego z potrzeby zachowania ciągłości leczenia w innym szpitalu lub poradni specjalistycznej oraz w przypadkach schorzeń zagrażających zdrowiu lub życiu.

NFZ nie finansuje natomiast usług dodatkowych, takich jak: indywidualny dyżur pielęgniarki czy telewizor w pokoju. Odpłatny jest również całodobowy pobyt opiekuna dziecka (tzw. koszty hotelowe), które jest leczone na oddziale szpitalnym. Szpitale mogą pobierać opłatę jedynie za usługi ponadstandardowe, za które NFZ nie płaci, a które są określone w rozporządzeniu Ministra Zdrowia. Są to zabiegi chirurgii plastycznej i zabiegi kosmetyczne w przypadkach, kiedy nie są one następstwem wady wrodzonej, urazu, choroby lub skutkiem jej leczenia. Na wszystkie dodatkowe usługi powinien być opracowany cennik. Każdy szpital ustala go indywidualnie.

Uwaga! Jeśli zdarzy się, że lekarz zażąda opłaty za badania, leki, środki opatrunkowe i sprzęt medyczny niezbędny do wykonania świadczenia medycznego, będzie to bezpodstawne i bezprawne. Niedopuszczalne jest również wypisywanie recept i zmuszanie pacjentów do wykupienia leków koniecznych do prowadzenia leczenia w szpitalu. W takim wypadku należy zażądać rachunków za ,,dodatkowe'' wydatki (z wyraźnym zapisem, kto wystawia rachunek i za co) oraz skontaktować się z rzecznikiem praw pacjenta i powiadomić go o tym.